ROOSENDAAL - Er gaat een lichte huiver door voetbalminnend West-Brabant als de aanvoerder van Halsteren bekend maakt dat hij in het seizoen 2021-2022 zijn thuiswedstrijden in Stadion De Luiten gaat spelen. Perry Bierkens beslist na zeven jaar trouwe dienst bij Hoofdklasser Halsteren om terug te keren naar de club waar hij meerdere jaren in de jeugd doorbracht: RBC.
De lange centrale verdediger is vanaf maart dit jaar al in training bij RBC. Het elftal staat dan al onder leiding van nieuwbakken coach Robert Braber. Zijn overgang betekent wel dat hij sportief twee stappen terugzet, maar dat gevoel heeft hij bij de club allerminst. “Nee, totaal niet. De faciliteiten die het stadion biedt kom je nergens anders tegen in het amateurvoetbal. Ook over de kwaliteit van het eerste elftal ben ik te spreken. Het enige wat nog verbeterd kan worden is bijvoorbeeld het veld. Nu moet ik zeggen dat het bij Vlissingen en Halsteren in de Hoofdklasse op natuurgras niet veel beter was, maar die hadden wel een fijn kunstgrasveld voor trainingen. Dat hebben we hier helaas niet. Het zorgt voor een verhoogde kans op blessures. Daarnaast hebben we nu één setje kleding waar je de rest van het jaar mee moet doen. Op trainingen zijn regelmatig de ballen te zacht. De randzaken, daar kan en moet de kwaliteit nog omhoog de komende jaren.” RBC is overigens druk bezig met een nieuw kunstgrasveld, dat voor komend seizoen gereed moet zijn.
De overgang van Bierkens naar RBC brengt wat tumult op gang in West-Brabant. Er zijn tientallen reacties geplaatst op internet onder de berichtgeving dat de aanvoerder voor RBC kiest. Kon Bierkens zelf nog wel over straat zonder beveiliging? “Haha, ja hoor. Geen probleem. Ik had een gesprek met een lid van het bestuur en twee leden van de technische staf. Ik heb toen het gesprek aangehoord, maar toen wist ik eigenlijk al voor 95% dat ik naar RBC zou gaan. Daarna heb ik een gesprek gehad met Robert Braber en Rob Penders en toen was ik compleet overtuigd om voor RBC te kiezen. Ik heb daarna direct de technische staf van Halsteren ingelicht.” Waarom koos hij voor RBC? “Ik heb er van mijn zevende tot mijn zestiende gespeeld. Ik kan goed met Robert opschieten en ik geloofde in het project dat hij mij voorschotelde. En ik dacht: als ik écht van waarde wil zijn moet ik nu komen. Ik ben 31 jaar en ik wil niet dat ik als 34-jarige naar RBC vertrek om dan twee keer in te vallen en voor de rest van het seizoen op de bank plaats moet nemen. Daar ben ik te fanatiek voor.”
In de geruchtenmolen rondom Bierkens en Halsteren gaat het verhaal dat hij niet meer welkom zou zijn op Sportpark de Beek. Klopt dat? “Nadat het bekend werd dat ik naar RBC zou vertrekken heb ik wel een belletje van de voorzitter van Halsteren gehad die teleurgesteld was in mij. Hij vond dat ik het definitieve aanbod moest afwachten van Halsteren. Ik had bijvoorbeeld een auto van de club. Die kon ik ook gebruiken tijdens de coronacrisis toen er niet gevoetbald mocht worden. Tenminste, zo dacht ik er over. Zonder tegenbericht is er niets aan de hand dacht ik, maar na de overgang kon ik deze direct inleveren. De koek was voor mij ook wel op bij Halsteren overigens. Ik heb er zeven jaar met plezier gespeeld en er vol voor ingezet. We zijn een aantal keer heel dichtbij de Derde Divisie geweest, maar helaas lukte promotie telkens net niet. Het is jammer dat de doelstelling niet is bereikt.” Vanuit de spelersgroep en technische staf is er wel goed contact. “We zijn aan het eind van het seizoen met z’n allen gaan footgolfen.” Een afscheid verwacht hij echter niet. “Nee, die verwacht ik niet snel, haha.”
Bij Halsteren leidt Bierkens – als aanvoerder – jarenlang de minst gepasseerde verdediging van de Hoofdklasse. Dat de doelstelling niet behaald is ligt in ieder geval niet bij de verdediging. “Nee, absoluut niet.” Maar wat maakt hem zo geschikt als centrale verdediger en leider, want in verschillende samenstellingen bleef de verdediging van Halsteren de minst gepasseerde van de competitie? “Lastig om dit over jezelf te zeggen, maar ik denk dat ik mensen goed kan wegzetten en coachen. Op een positieve manier. Qua voetballer ben ik natuurlijk kopsterk (1,90 m), wat wel zo handig is achterin. Ik ben goed in de duels en heb een rustige balbehandeling. Ook als ik onder druk sta. Ik kan ook met iedereen opschieten, ik denk dat ik een goed empathisch vermogen heb. Spelers accepteren dingen snel bij mij. Dat merk ik nu ook bij RBC. Ook met de jonge jongens die bij ons in het elftal zitten. Ik accepteer coaching van hen en zij van mij.”
De verdediger heeft door de vele jaren in de Hoofdklasse tegen sterke spitsen gespeeld. Wat voor type aanvallers heeft hij het liefst voor zich en wat is de meest sterke spits die hij ooit tegenover zichzelf heeft gehad? “Ik heb het liefst een fysiek sterke speler. Dat hoeft niet per se een grote speler te zijn. Matthew Amoah was wel één van de beste. Hij heeft op het WK 2010 nog met Ghana meegedaan. En Romano Denneboom, die toen bij DHC speelde in Delft. Ze hebben ervaring in het profvoetbal en zijn net wat slimmer dan de spits die alleen in het amateurvoetbal heeft gespeeld. Amoah is niet de grootste, maar vergis je niet: hij is ontzettend sterk aan de bal en er bijna niet van af te krijgen. Hij beweegt slim, valt op de juiste momenten. Oud-profs zijn op bepaalde momenten slimmer dan een spits zonder die ervaring. Ik hou er zelf van om duels aan te gaan, dat gaat met mijn lengte iets makkelijker tegen een grote aanvaller dan iemand van pakweg 1,70 meter. Ik ben ook 31 jaar en niet meer de wendbaarste.”
Na vele jaren in het amateurvoetbal bij Roosendaal, Halsteren, De Fendert, Vlissingen en opnieuw Halsteren keert hij na een kleine vijftien jaar terug in het stadion waar hij het grootste gedeelte van zijn voetbaljeugd doorbracht. Het eerste elftal van profclub RBC Roosendaal haalt hij nooit. Waar ging het mis? “In de B-jeugd had ik Robert Molenaar als trainer. Ik had dat jaar eindexamen voor de HAVO. Ik stond er twijfelachtig voor. Ik moest er alles aan doen om de examens te halen. Ik zat tevens net in de groei. Ik was toen 1,67 meter en groeide in een snel tempo door naar 1,90 meter. Ik werd tot aan de C1 gezien als groot talent, in mijn laatste jaar in de B-jeugd werd het steeds minder. De technische staf twijfelde of ik over mocht naar het volgende jaar. Alles bij elkaar: privé, studie en de groeispurt zijn grotendeels de reden dat ik heb besloten te stoppen bij RBC. Na negen jaar nam ik afscheid en ging ik voetballen bij Roosendaal.” Ook Pa Bierkens heeft bij RBC gevoetbald. “Ja, dat klopt. Vraag me niet welke jaren het precies waren want dat weet ik niet, haha.”
Via een omweg komt hij alsnog in het eerste elftal. En net als bij Halsteren is hij opnieuw aanvoerder. Die positie was vacant geworden na het vertrek van Carlos Ramos. “Robert had een idee hoe hij het elftal wilde vormen. Hij gaf aan wie er interesse hadden in het project RBC en wie er van de selectie bleven. Hij gooide een balletje op bij de selectie omtrent het aanvoerderschap. Anwar Tarfit, die al enkele jaren voor RBC uitkomt, gaf toen aan dat ik aanvoerder moest worden aangezien ik veel ervaring heb als aanvoerder bij een hoofdklasser. Omdat de selectie er geen problemen mee had heb ik de band gekregen. Uiteraard was Robert ook van mening dat ik de band moest dragen.” Voor het bekerduel met Arnemuiden maakte trainer-coach Braber bekend dat Perry Bierkens de eerste aanvoerder is van het seizoen 2021-2022. Bij afwezigheid van Bierkens draagt Kenny van der Weg de band.
Tijdens de voorbereiding in de periode juni, juli en augustus speelt het eerste elftal veel oefenduels. Er wordt slechts één duel gewonnen. Alleen Rood Wit W (3-7 winst) moet buigen voor het elftal van Braber. Zaterdageersteklasser Almerk (1-1) en zaterdaghoofdklasser Rijsoord (2-2) worden op een gelijkspel gehouden. Vanuit verschillende supporters kwam de vraag of het niet beter was om tegen een wat lager geklasseerd elftal te spelen voor een positief gevoel. Is er een negatieve tendens ontstaan door de nederlagen? “Nee, totaal niet. We kijken allemaal met een positief gevoel terug op de voorbereiding. Het heeft weinig zin om tegen bijvoorbeeld een vierdeklasser te oefenen vanuit ons perspectief. Daar wordt ik namelijk niet beter van. Als we alleen aan het aanvallen zijn heb ik achterin niets te doen. Wedstrijden tegen bijvoorbeeld Willem II O21 en FC Eindhoven O21 zijn nodig om op hoger niveau te kunnen presteren. Je moet gewend raken met het hogere tempo dat zij aanslaan. Dat heeft als voordeel dat je sterk aan de competitiestart verschijnt. Tegen Eindhoven O21 verlies je met 2-1, maar daar hadden we ook gelijk kunnen spelen. Het gaat in de voorbereiding vooral om het voetbal wat je op de mat legt. De uitslag is van minder belang. Het voetbal stemt de selectie tevreden. De enige wedstrijd wat een ietwat negatieve uitwerking had was het duel tegen Nootdorp (9-0 verlies). Achteraf gezien had je die wedstrijd moeten cancelen, want het voegt niets toe. Je mistte teveel spelers. Het is wel een wijze les voor spelers van RBC O23, wat voor niveau er gevraagd wordt. Buiten Nootdorp hebben we goede duels gespeeld tegen FC Dordrecht, Willem II O21, Eindhoven O21 en Rood Wit. Al met al kijken we positief terug op de voorbereiding.”
Het bekertoernooi zit erop. RBC boekte twee overwinning tegen FC Axel (4-0) en Arnemuiden (1-4) en wist zich te plaatsen voor de volgende ronde. Aankomende zondag begint voor de ploeg van Braber de competitie. Het is meteen een kraker, want Roosendaal komt op bezoek in Stadion De Luiten. Leeft die wedstrijd al? “We willen heel graag beginnen. We zijn al vanaf maart bezig hè. In het begin is iedereen vrolijk, omdat we weer mochten trainen. We zijn in juni, juli en augustus begonnen met oefenduels maar iedereen staat toch wel te popelen om te gaan beginnen aan het echte werk. Vorig weekend zie je overal clubs spelen die voor de beker bezig zijn, maar omdat wij met drie in de poule zitten zijn we een weekend vrij. Of we nu tegen Roosendaal, Bavel of Cluzona moeten starten. Dat maakt niet uit, we willen gewoon graag beginnen. En we zijn er klaar voor, zo denkt de gehele selectie.”
RBC wordt gezien als een grote titelkandidaat. Al is promotie het doel van de club. Als dat niet via een kampioenschap kan, dan via de nacompetitie. Succesvol via de nacompetitie promoveren lukte RBC nog niet sinds de heroprichting. Heeft RBC gefaald als het onder normale omstandigheden niet kampioen wordt in de Zondag Tweede Klasse E? “Als ik de kwaliteit bekijk in de groep en dit wegzet tegenover de tegenstanders van ons en wat ik over de tegenstanders hoor dan zijn wij titelkandidaat nummer een. En dat weten we zelf ook. Maar er spelen ook andere dingen mee op dat moment. Je moet ook met de druk om kunnen gaan. Tegenstanders zijn er op gebrand om minimaal een punt tegen ons te halen. Ik hoor veel positieve en negatieve reacties over RBC. De mensen die ik al kende uit mijn eerste periode bij RBC reageren allemaal positief. Er gebeurt natuurlijk veel, er zijn veel ontwikkelingen. Een hoop nieuwe sponsoren die erbij zijn gekomen bijvoorbeeld. Het leeft echt weer. Natuurlijk hopen ze bij de andere clubs uit de stad en de regio dat we het niet gaan redden.”
Perry Bierkens in actie tegen FC Dordrecht (Foto: Arthur Verbraak)
Centraal in de verdediging staat Bierkens normaal gesproken met Kenny van der Weg. Wat was Bierkens’ eerste reactie op de komst van de man ‘Waarom gaat die jongen niet opzij?’ “Meesterlijke zet van RBC. Echt. Ik heb nog niet heel veel samen met hem gespeeld. We hebben beiden last gehad van blessures. Maar het is wel lekker met zo’n ervaren speler naast je. Die kleunt erin als het moet, zet mensen goed weg. Ik weet dat hij meerdere gesprekken heeft gevoerd met clubs uit de Tweede Divisie en ook met Halsteren heeft hij gesproken. Maar dat RBC hem binnen heeft weten te halen is écht pure winst. Zowel voor ons al team als voor de Tweede Klasse.”
RBC heeft als doel om uiteindelijk toe te groeien naar Divisieniveau. Bierkens is nu 31 jaar, wanneer is voor hem de sportieve cirkel rond? “Voor mij persoonlijk het bereiken van de Hoofdklasse. Het is sowieso moeilijk om uit de Tweede Klasse te komen en datzelfde geldt voor de Eerste Klasse. Ik ben zelf met Halsteren ook gedegradeerd uit de Eerste Klasse naar de Tweede Klasse onder leiding van hoofdtrainer Peter Maas. Daarna gelijk weer kampioen geworden, maar het geeft aan dat bij een aantal tegenslagen je zo maar kan degraderen. Daarnaast hebben we met Halsteren in de Hoofdklasse ook vijf jaar tegen de Derde Divisie aangezeten. Het blijft lastig om daar uiteindelijk te komen. Het is ook een kwestie van geluk. Unitas uit Gorinchem lukt het in één keer, en nu staat Baronie weer bovenaan. Ik heb vijf jaar lang tegen Baronie gespeeld. Eenmaal verloren, voor de rest altijd gelijk gespeeld of gewonnen. Het gaat uiteindelijk om het totale pakket. Met goede spelers alleen ga je het niet redden. Bij Baronie zijn ze allemaal gedreven voor de teamprestatie, dat geeft de doorslag. Misschien is dat wel de reden dat het in mijn tijd bij Halsteren nooit lukte, maar geluk speelt ook een grote rol.”
Perry Bierkens in gesprek met SBS 6 Hart van Nederland tijdens een training van het eerste elftal (Foto: Arthur Verbraak)
In het dagelijks leven werkt Bierkens bij Bison International B.V. in Goes. “Bij Bison worden lijmen en kitten geproduceerd. Als veiligheidskundige moet ik er onder andere op toezien dat medewerkers veilig hun werk kunnen doen, en dat ook daadwerkelijk veilig kunnen doen. We controleren regelmatig. We zijn een soort stafafdeling. We proberen bijvoorbeeld om blootstelling aan gevaarlijke stoffen zoveel mogelijk te reduceren. In de praktijk peddel ik tussen kantoor en de fabrieken.” Wat wil de 31-jarige verdediger nog bereiken in het leven, wat staat er op de bucketlist? “Ik wil nog veel reizen om de wereld te zien. Ik wil dit graag met mijn kinderen doen. Daarnaast heb ik de ambitie om na mijn voetbalcarrière assistent-trainer te worden. Voor het hoofdtrainerschap moet je een cursus doen. Daar heb ik geen trek in. Ik heb met Robert Braber al overlegd dat als ik klaar ben met voetballen dat ik assistent van Robert wil worden.”
Tijdens het duel met FC Axel nam de geblesseerde Bierkens plaats naast teammanager Corné Veraart en de rest van de technische staf. Alvast even oefenen? “Uiteraard. Ik ben me alvast voor aan het bereiden op het vak van assistent-trainer. Ik schrok wel een beetje van mezelf. Ik ben buiten het veld net zo fanatiek als in het veld. Als ik niet kan spelen baal ik, maar ik ben dan fanatiek betrokken en blijf langs de kant coachen.” Braber gaat misschien ooit weg, ziet hij dan wel een rol voor zichzelf weggelegd bij RBC? “Ik vind het mooi om deel uit te maken van het project RBC, want hier gaat echt wat gebeuren. En het gaat om netwerken hè. Ik heb ooit geleerd: het gaat er niet om wie je bent, maar om wie je kent. Dat zie je nu bij Robert. Die heeft een groot netwerk vanuit zijn proftijd. Even een belletje naar Penders en we kunnen spelen tegen Eindhoven O21. Hij belt even met Bruno Andrade die hij kent uit zijn tijd bij Willem II en nu assistent-trainer is bij Willem II O21 en we hebben een wedstrijd tegen dat elftal. Bij NAC Breda zit Eric Hellemons die hier een verleden heeft. Een belletje en dan is het geregeld. We hebben echt profijt dat Braber hier zit. Maar ik zie in de toekomst zeker een rol voor mij weggelegd bij RBC.”
