 |
| RBC-doelman Piet van Osta verrichtte vele voortreffelijke reddingen, waarbij men vaak het hart vasthield, omdat hij met ware doodsverachting voor de voeten van de aanvallers op het leder dook. Hier zien we hem "plukken" tussen twee hoog opspringende EDO-spelers. Ook Adan is in zwevende toestand. (Foto: Dagblad De Stem) |
ROOSENDAAL - Vandaag is het precies 63 jaar geleden dat RBC de eerste overwinning ooit in de Eerste Divisie boekte. Op De Luiten werd op de achtste speeldag het Haarlemse EDO met 2-0 verslagen. De goals kwamen op naam van Piet Bruijninckx en Theo Laseroms.
Na het in 1957 behaalde kampioenschap in de Tweede Divisie B promoveerden de oranjehemden voor het eerst in de historie naar de Eerste Divisie. RBC werd in het seizoen 1957-1958 ingedeeld in de Eerste Divisie A. Na zeven wedstrijden, waarin was verloren van DFC, Vitesse, Alkmaar en DWS en gelijk was gespeeld tegen Helmond, AGOVV en Roda Sport, bivakkeerde RBC net boven de degradatiestreep op de vijftiende plaats. Op 27 oktober 1957 kwam EDO, de nummer 11, op bezoek. In de voorbeschouwing schreef Dagblad De Stem: Met RBC gaat het in deze afdeling heel wat minder goed. De Roosendalers kunnen kennelijk maar niet "warm" worden. Zij verliezen telkens met de grootste eer, maar een uitschieter, die de volle winst oplevert hebben ze nog niet te zien gegeven. Wellicht kan het zondag tegen EDO wel tot zoiets komen, hetgeen dan een prestatie zou zijn, die meteen het vertrouwen in de technisch gave Roosendaalse formatie zou herstellen en onmiddellijk ook een aanleiding voor optimisme voor de toekomst zou betekenen. Het spel van RBC is namelijk zeker niet onvoldoende voor de eerste divisie, maar tot dusver alleen maar hopeloos onfortuinlijk. RBC moest Adrie Roks en Cees van Haperen vanwege blessures nog missen, maar Kees Vermunt was weer wel van de partij. Een verslag uit Dagblad De Stem:
Pas na rust bevocht RBC-voorhoede zijn eerste volle winst
(Van onze speciale verslaggever) Op de overdekte tribune, die als een riant landhuis langs het RBC-terrein is gebouwd, klonk vlak voor rust een woedende kreet: "Doen jullie niet mee?...... De geadresseerde was zonder twijfel de Roosendaalse voorhoede, de enige linie, die tot dan toe in de slag tegen EDO had gefaald. Het leek alsof de voorhoede-mensen er tijdens de rust over hadden geprakkizeerd, want in de tweede helft vochten zij zich opeens met nuchter, hard voetbal naar een 2-0 zege.
Roosendaalse achterhoede schitterde
Maar het was de RBC-defensie, die de kans erop lange tijd moest bewaren. De tijd, die schitterende verdedigers als Cools, v.d. Water, doelman v. Osta en dikwijls ook de vinnige v.d. Luytgaarden doorbrachten met het breken van de Haarlemse aanval, vulden de mensen in de voorlijn met nutteloze combinaties, die nergens en geen moment werkelijk gevaarlijk werden. Het leek alsof ze werkten volgens het nogal donkere consigne, dat het weer-wel-niet-zou-lukken. Ze dreven hun supporters tot stormen van teleurstelling. Er ontstond zo een uiterst merkwaardige voetbalfiguur. EDO's tegenstander was excellent en tegelijk hopeloos. De Haarlemmers raakten hiervan zo in de war, dat ze elke gelegenheid om RBC in deze periode te vloeren, grandioos misten.
 |
 |
Moedig verweer
Al na tien minuten bleek tot welk moedig verweer de Roosendaalse defensie in staat was. Doelman van Osta wierp zich vlak voor de schietgrage midvoor Smit, die voorbij v.d. Water was geflitst. De keeper remde Smit voldoende om Cools de kans te geven de "ontsnapte" bal op de doellijn nog weg te werken. Het gejuich over al dit koene optreden was nauwelijks uit de lucht of de voorhoede gaf een klassiek voorbeeld van onmacht. Praktisch vrij voor het EDO-doel schoot Bruyninckx het leer kaarsrecht omhoog... Later gaf Bruyninckx het beslissende tikje in een scrimnage, die de Haarlemse defensie (eindelijk) een beetje uit de hand was gevallen, maar het was te zacht. Linkshalf Leonard kon het schot wegwerken. Langzaam maar zeker kwam de RBC-aanhang dus inderdaad in de stemming om te roepen: "Doen jullie niet mee?" Er volgde ietwat zonderling een bewijs, dat de Roosendaalse voorwaartsen toch wel degelijk meetelden. In de vijfde minuut na de hervatting wipte Vermunt na een stukje ouderwets solo-werk het leer naar Bruyninckx. Eén van de EDO-verdedigers raakte de bal nog met het hoofd en dank zij dit ingrijpen stond Bruyninckx NIET in buitenspel-positie, toen hij het schot loste, dat doelman v.d. Berg sloeg. (1-0).
Beste moment
Psychologisch bleek dit achteraf 't beste moment voor een doelpunt. Het onthutste de gasten zo volkomen, dat ze slordiger en onverzorgder gingen spelen. In plaats van RBC bleek het nu opeens EDO, dat mismoedig het hoofd boog. Mede dank zij de "groeiende" Cools slaagden zij er daarna niet meer in van Osta ernstig te bedreigen. Pas in de 25ste minuut was er even nog gevaar. Toen raakte Adan in het strafschopgebied de bal met de hand en het was te danken aan de mildheid van de scheidsrechter, die het gebeurde kennelijk als "aangeschoten" beschouwde, dat er geen penalty aan te pas kwam. Het was goed, dat RBC een schijnzege voorkwam door een tweede treffer, die vlak voor het einde een feit werd. Bruyninckx bracht het leer op tot hij het, misschien één meter te scherp, voor Lazeroms naar voren zette. Keeper v.d. Berg was echter juist te laat. Hij kreeg de bal niet klemvast en liggend kon Lazeroms scoren. (2-0).
Door de overwinning steeg RBC drie plaatsen en passeerde VSV, Vitesse en Helmond. De oranjehemden beëindigden het seizoen als nummer 13 met drie punten meer dan EDO, de uiteindelijke degradant.
RBC - EDO 2-0 (0-0)
Opstelling RBC: Piet van Osta, Jo van Loon, Theo Adan, Henk van de Ven, Cees Cools, Jan van de Water, Kees Vermunt, Jac van de Luijtgaarden, Piet Bruijninckx, Theo Laseroms, Dick de Boef
Scoreverloop: 50' Piet Bruyninckx 1-0; 88' Theo Laseroms 2-0
Aantal toeschouwers: 3500
